Skip to main content

Klassieke homeopathie voor dieren (1)

Homeopathie voor mensen is al heel lang bekend. Er is inmiddels ook al veel onderzoek naar verricht. Homeopathie voor dieren is nieuwer: de behandeling van dieren is in principe te vergelijken met de behandeling van mensen, met dezelfde goede resultaten.Heel veel acute en chronische problemen worden met behulp van homeopatische middelen vaak binnen korte tijd volledig genezen of leefbaar gemaakt. In deze en komende nummers van Shamrock zal veterinair homeopaat Sita van der Munnik nader ingaan op de homeopatische behandeling van verschillende aandoeningen bij honden.
In dit eerste artikel geeft ze een uiteenzetting van de principewerking van homeopathie en de behandeling van dieren met behulp van homeopatische middelen.
 

Homeopatische middelen zijn natuurlijke middelen (dierlijk, plantaardig of mineraal) die absoluut geen vergiftigingsverschijnselen of bijwerkingen oproepen. Het eigen afweermechanisme wordt door deze middelen geprikkeld en een individu (mens of dier) geneest vanuit zichzelf. Niet de uiterlijke symptomen van een ziekte worden bestreden, maar de oorzaken van deze symptomen wordt opgespoord en weggenomen.

Voorbeeld: indien een mens of dier wordt geplaagd door eczeem, zal er vaak door een arts een (hormoon)zalfje voorgeschreven worden om dit eczeem te bestrijden. Inderdaad verdwijnt dit eczeem dan meestal, zolang je dit zalfje op de eczeemplek blijft smeren. Zodra je echter stopt met het zalfje er op te smeren, keert het eczeem weer terug, immers: het symptoom “eczeem”werd bestreden, maar naar de oorzaak van het eczeem is niet gekeken.

Heel vaak zien we dat bij mensen of dieren waar een eczeem is onderdrukt (eigenlijk naar binnengedrukt), men er later een luchtwegprobleem voor terug krijgt. Heel veel kindertjes met eczeem werden later astmapatiëntjes! Ook bij paarden met “zomerallergie” zien we hetzelfde: als de huid slecht is, gaat het redelijk met de luchtwegen; als de huid aan het beteren is, heeft het paard last van de luchtwegen. Door onderdrukken (naar binnen duwen) van een kwaal krijg je er in principe altijd iets ergers voor terug.

Eigenlijk zijn ziektesymptomen de controlelampjes van ons lichaam. Vergelijk met een auto: indien het lampje van de benzinemeter gaat branden, kunt u twee dingen doen om het lampje uit te krijgen: a) benzine-tanken: de oorzaak is opgelost en u rijdt probleemloos verder; b) lampje losdraaien: symptoombestrijding; lampje is uit, u rijdt verder, maar na een zekere tijd stopt uw auto ermee, want de benzine is op. Zo werkt het dus ook met de ziektesymptomen in een lichaam van mens of dier.

Een homeopaat zal trachten de oorzaak van de symptomen (ziekteverschijnselen) op te sporen en ziet ziekteverschijnselen als een uiting van een verstoring van de lichaamsfuncties onderling. Er is een disharmonie ontstaan binnen het organisme. Nu is het de kunst de lichaamsfuncties weer in harmonie met elkaar te krijgen, waarna de patiënt dus weer gezond is. In plaats van je te concentreren op één orgaan of lichaamsdeel, wordt de patiënt als geheel bekeken.Ook maak je als homeopaat geen strikte afbakening tussen lichamelijke en psychische ziekten of faktoren. Het totaalbeeld van de patiënt is voor de homeopaat het belangrijkste; al die aanwijzingen van dat totaalbeeld wijzen naar een bepaald homeopatisch middel. Dit betekent dat je als homeopaat heel veel van de patiënt moet weten, zowel wat betreft de lichamelijke klachten als de karaktereigenschappen van de patiënt.

Homeopathie bij dieren
Bij dieren is de baas of bazin van groot belang. Wie kan er immers beter vragen beantwoorden dan de baas of bazin van het dier? Hoe beter het waarnemingsvermogen van de baas of bazin, des te sneller ontdekt de homeopaat in welke richting er gezocht moet worden. De keuze van een bepaald middel wordt gemaakt aan de hand van uiterlijke symptomen, die de homeopaat zelf kan waarnemen én gegevens omtrent karakter en eigenaardigheden van de patiënt, die door de baas of bazin worden verstrekt.
Er zijn enkele stoffen die de werking van homeopatische middelen afzwakken. Dit zijn onder andere koffie, thee, chocolade en menthol. Dieren nemen deze stoffen niet tot zich (bij paarden soms wel menthol in de vorm van etherische olieën en kruiden voor de luchtwegen) hetgeen naar mijn ervaring duidelijk merkbaar is aan de resultaten.

Dieren reageren sneller op homeopathische middellen
Een dier reageert vaak mooier en sneller dan mensen op homeopatische middelen. Bij een mens moet je vaak stap voor stap te werk gaan, met steeds een ander middel, waarna je kwaal voor kwaal wegwerkt, om tenslotte de kern van het probleem te bereiken. Bij dieren schiet je vaak in één keer in de roos. Bij kleine huisdieren komen vaak huidproblemen voor. Deze kunnen een gevolg zijn van castratie of sterilisatie. Ook overprikkeling door vlooien (zo ontwikkel je een allergie) is een veel voorkomende reden van huidproblemen. Verder komen we erg veel gewrichtsproblemen tegen, problemen van de luchtwegen en anaalklierontsteking. Al deze gevallen kunnen homeopatisch genezen worden, of in geval van ernstige H.D.-problemen bij de hond: op een soort onderhoudsdosering homeopatische medicijnen kan het dier probleemloos (zonder pijn) leven en oud worden.

Maar ook problemen van psychische aard (gedragsproblemen) zijn goed te verhelpen. Onder gedragsproblemen vallen onder andere: nervositeit, vernielzucht, niet alleen kunnen zijn en agressie.

Bij paarden en grote landbouwhuisdieren zoals rundvee, schapen en varkens, zijn er weer heel andere problemen die aan de orde komen, zoals: luchtwegproblemen, beengebreken, baarmoederinfectie, vruchtbaarheidsproblemen, kalverdiarree, kalvergriep etc.
U begrijpt dat hoe langer een kwaal woekert en hoe vaker er op allerlei manieren is geprobeerd de kwaal te onderdrukken middels symptoombestrijding, mens of dier steeds zieker wordt. Indien je een kwaal niet oplost – dat wil zeggen de oorzaak niet wegneemt, maar telkens weer wegdrukt – gaat de ziekte steeds dieper het organisme in en verslechtert de gezondheid van de patiënt beetje bij beetje.

homeopathieIn gevallen dat men al jaren bezig is met de symptoombestrijding zal de homeopaat trachten de ziekteprocessen als het ware uit te schillen: schil voor schil (ziekte voor ziekte) wordt weggewerkt om uiteindelijk de kern (de oorspronkelijke oorzaak) op te sporen en weg te nemen, waarna mens of dier weer gezond is.
Bij ziekteprocessen die nog niet zo lang duren, kun je alle problemen vaak in één keer oplossen en meteen die kern bereiken (voorbeeld: acute diarree kan binnen een paar uur na ingave van de homeopatische medicijnen al over zijn.)

Ook bevatten middelen in de klassieke homeopatie een vrij hoge potentie (mate van verdunning) van de werkzame stof. Een hoge potentie wil zeggen dat het minder vaak hoeft te worden ingegeven (soms maar een paar keer per week) en een middel werkt vaak nog zo’n vier weken na.

De kant-en-klare homepatische complex-middelen, die bij drogist of apotheek vrij verkrijgbaar zijn, hebben als bestanddelen vaak lagere potenties van de werkzame stoffen. Je moet dan bijvoorbeeld drie of vier keer per dag een dosis ingeven/innemen. Meestal bevatten ze erg veel werkzame stoffen: als het ene niet helpt, zal het andere wel helpen. Binnen de klassieke homeopatie noemen wij dat toch ook een beetje symptoombestrijding! Voor de simpele kwaaltjes kan het een goede oplossing zijn, maar de meer ernstige problemen vinden meer baat bij de hogere potenties, voorgeschreven door een specialist/homeopaat.Ook kunnen sommige laagwerkende complexmiddelen verslavend werken: we hebben bij baby’s gezien die tijdens het tanden krijgen gedurende een langere periode een dergelijk complexmiddel kregen toegediend, dat er afhankelijkheid van het middel ging optreden: het kind was werkelijk niet meer te genieten als het middel een keer werd vergeten!
Een klassiek werkende homeopaat zal altijd trachten het juiste diepwerkende middel te vinden dat past bij het specifieke totaalbeeld van lichamelijk en psychische faktoren van de patiënt ( constitutiemiddel). Voorbeeld: bij een hoestbeeld kan men kiezen uit een groot assortiment middelen. Maar juist het specifieke beeld van de te behandelen patiënt bepaalt de keuze. Is het een droge hoest? Is ere slijmvorming? Komt het diep, of is het een oppervlakkige hoest? Is de patiënt rusteloos? Angstig? Etc. In Principe zijn alle diersoorten prima homeopatisch te behandelen. Wel is het zo dat bij dieren waarmee je als mens een inniger contact hebt (hond, kat, paard) de geneesmiddelendiagnose eenvoudiger is. Bij cavia’s, konijnen, muizen, ratten etc. moet je het bijvoorbeeld weer vooral van “observatie” hebben.

Voor een homeopaat is het onmogelijk om bijvoorbeeld vijf patiënten per uur af te werken, aangezien elke patiënt als complex van lichamelijke en psychische factoren moet worden beoordeeld. Je hebt veel informatie (en tijd!) nodig voor de geneesmiddelendiagnose ( welk middel past bij deze patiënt). Het houden van een inloopspreekuur is op die manier nooit mogelijk: ik werk altijd op afspraak, zodat er voldoende tijd is voor de patiënt.
Ik hoop dat iedereen zo een idee heeft gekregen van hoe een (veterinair) homeopaat te werk gaat bij de behandeling van zijn patiënten.


Sita van der Munnik
Veterinair homeopaat