een bevlogen fokker met een gote liefde voor de Ierse Wolfshond

Afgelopen dinsdag bereikte ons het trieste bericht dat mevrouw Els Swelheim-Kruisinga op 24 september 2024 is overleden.

“Mijn doggen vond ik geweldig maar toen ik de Ierse Wolfshond zag was ik op slag verliefd op dit prachtige ras”, vertelde Els me jaren geleden. En daarmee begon voor Els haar jarenlange betrokkenheid bij het ras als fokker/eigenaar van Ierse Wolfshonden onder de kennelnaam Geasa.

Haar eerste nest fokte zij in augustus 1973 uit de combinatie Dunleary Jackeen x Acuisle of Roisin Dubh. In oktober 2006 fokte Els een laatste nest uit de combinatie Ard Na Sealga’s Matchpoint x Geasa’s Murchú Mór. De Geasa-Ieren waren qua type zeer herkenbaar en kenmerkten zich door goed gebouwde, hoogbenige krachtige honden met mooie ‘Geasa-hoofden’ zoals deze destijds werden genoemd. Hoewel de teven in de Geasa kennel in meerderheid aanwezig waren lag het hart van Els vooral bij de reuen en heeft zij naast de teven altijd meerdere reuen gehad.  Eén van de reuen Geasa’s Olivier ‘Ollie’ genaamd behoorde tot haar absolute favoriet. Waar Els was, was Ollie. Zij was enorm verdrietig toen Ollie op hoge leeftijd overleed.  

Vanaf 1974 raakte Els bevriend met mevrouw Irmgard de Haan-de Levie fokker/eigenaar Ierse Wolfshonden kennel ‘van de Ruempol’. Een hechte vriendschap die tot op de dag van het overlijden van Els is stand is gebleven.

Gedurende de jaren ’70 was Els bestuurslid bij de Ierdee (Nederlandse verenging voor de Ierse Wolfshond en Deerhound). Gedurende de jaren ’80 toen er voor de Deerhound een eigen vereniging werd opgericht vertegenwoordigde Els de vanaf 1980 Nederlandse vereniging voor de Ierse Wolfshond ‘Ierdie’ geheten, binnen rasgroep 10, en was zij actief in diverse commissies en verzorgde zij de nestcontroles bij de Ierdie. In de jaren daarna gaf Els regelmatig bij haar thuis ‘les’ aan aspirant keurmeesters om hen voor te bereiden op het keurmeesters-examen. Els vervulde de laatste jaren met veel plezier een rol als vraagbaak over het ras en mentor van menig beginnende Ierse Wolfshond fokker.

In 1990 behaalde Els het keurmeesterschap voor de Ierse Wolfshond, jaren later gevolgd door het keurmeesterschap voor de Greyhound. Waarna Els meermalen werd uitgenodigd om te komen keuren op shows en kampioenschapsclubmatches. En dat keuren deed ze met verve, niet altijd tot tevredenheid van de exposant maar Els wist wat ze wilde ‘zien’ bij de Ierse Wolfshond en liet zich daar niet vanaf brengen. Uitnodigingen om in het buitenland te keuren wanneer dat verder weg was dan een dag rijden sloeg zij meestal af omdat zij haar honden niet ‘alleen’ thuis wilde laten.

Zelf heb ik in mijn jaren als bestuurslid bij de Ierdie, toen de bestuursvergaderingen nog bij de voorzitter Tob Swelheim (†) thuis plaats vonden, Els leren kennen als een iets afwachtende vrouw die even tijd nodig had om te bepalen of ze je wel of niet mocht, maar tegelijkertijd een zeer gastvrije vrouw. Wanneer het ons bestuursleden gelukt was om door de haag van 26 Ierse Wolfshonden bij het huis te komen stond Els ons breeduit lachend vanwege het gestoethaspel in de keuken op te wachten met de vraag: ‘Wil je wat lekkers bij de koffie? Dan moet je wel meteen daar gaan staan want anders eten de honden het op!’

Els was een vrouw met een stellige mening over hetgeen zij belangrijk vond om ‘haar’ ras in stand te houden. Een mening die zij soms op een korte boude manier te berde bracht wat niet altijd op prijs werd gesteld door de collega-fokkers. Soms moest er enig telefonisch herstel werk aan te pas komen om één en ander te neutraliseren. 

Naast de neutraliserende telefoontjes hebben we urenlange telefoongesprekken gevoerd over alles wat het ras aanging. Els was daarin bevlogen, humoristisch en soms iets dwars voor de kar, maar vooral met een enorm grote liefde voor haar ras de Ierse Wolfshond.

We hebben altijd een contactlijntje gehouden en we zouden binnenkort nog even bellen, het mocht er helaas niet meer van komen.

We wensen de kinderen en kleinkinderen veel sterkte toe om het verlies van Els te verwerken.

Mede namens leden en bestuur,

Trudy Zantingh, secretaris
Nederlandse Ierse Wolfshond Club